De oosterse dichtvorm van Herman van Rompuy, voormalig voorzitter Europese Raad, en ambassadeur voor de focus op de dialoog, vanwege positief effect op de cocreatie:
wij
samen en scheppend
omvormend het niets tot iets
van ego tot duo

Het Nieuwe Wij
Kunnen we het gemeenschapsgevoel tussen mensen met verschillende achtergronden versterken zonder de onderlinge verschillen en tegenstellingen daarbij uit het oog te verliezen? Kunnen we het diepgaand oneens zijn met elkaar over lastige kwesties zonder het wederzijdse respect te verliezen?
Tot nu toe zijn we vooral veelal gewend om daarvoor het debat of de discussie als instrument te gebruiken en het omgaan met de aanwezige diversiteit als een wij-zij denken te benaderen. Elk rollenpatroon is daarvan doordrenkt, zoals bij ouders versus kinderen, leerlingen versus docenten, patiënten versus artsen en andere uitingen van macht, waardoor frictie wordt ervaren en niet de gewenste flow: het ontstaan van breuk en verliezen van de verbinding.Vaak is het ook nodig om een deel van de eigen identiteit in een bepaalde rol te kunnen definiëren. Als de zoektocht in het leven. Op de kruispunten van al die levens kun je uitwisselen hoe je de ander tijdens die tijdelijke ontmoetingen ervaart. In het ‘zaadje’ wat je in zo’n ontmoeting met elkaar creëert ligt besloten of de focus gericht is op botsing dan wel op binding. Cocreatie gaat er vanuit dat we in ons denken en handelen rekening houden met ‘het geheel’ en is daarmee een samenwerkingsmodel voor duurzame ontwikkeling: vanuit de verschillende perspectieven groeien naar gedeelde belangen. Van frictie naar flow. Waarbij de dialoog de brug vormt naar verbeeldingskracht en co-creatie. De dialoog, waar luisteren centraal staat.

Het zijn de woorden die zaaien, het is de stilte die oogst
Horen gaat als vanzelf, ongemerkt, het gebeurt gewoon. Tenzij je ‘oostindisch doof’ bent, dan hoor je het niet. Luisteren is veel complexer, het is een bewuste (mentale) handeling. En ook een spirituele actie: luisteren is als stilstaan, alsof je in stromend water gaat staan en daar ook blijft staan met alle aandacht voor het stromen om je heen. Luisteren is daarmee het stil worden, het ontvangen en vooral ook een niet-weten. Om zo ruimte te geven aan de geheimen en het mysterie wat anderen jou brengen. Dat gebeurt met name in De Dialoog, waar het luisteren centraal staat. En indien we daarin willen terugwijken, en daarbij onze meningen en oordelen loslaten, komt er ruimte voor empathisch luisteren, ruimte voor geraaktheid door elkaars verhaal, ruimte voor ontroering door het zien van schoonheid, ruimte voor een piekervaring van transformatie, waarna er vaak iets gekanteld blijkt te zijn: de eigen (ego) opvatting maakt ruimte voor een collectieve energie van verbeelden, verwachten en waarmaken: collectief denken en collectief voelen. Een gemeenschappelijk hart dat klopt! Je kunt het horen, als je stil bent! 

De basishouding van de cocreatie
Cocreatie brengt synergie. Door het samengaan van individuele krachten leveren zij meer op dan de som der delen. Vaak is de verbeeldingskracht de vorm van deze synergie: de bouwstenen voor een duurzame toekomst. De basishouding voor co-creatie gaat uit van volgende interactie-regels:
– Vertrouw de ander
– Ga uit van de beste bedoeling
– Wees open van geest
– Wees oprecht geïnteresseerd
– Verwonder je over wat ontstaat
– Denk positief en oplossingsgericht
– Lift mee op ideeën van anderen
– Stel een eigen oordeel uit
– Heb oog voor het geheel
– Huldig de interpreteerbare realiteit
– Speel in op wat zich aandient
– Streef naar gedeeld begrip

Flux@Flow
Het programma ‘Flux@Flow’ van brengt de deelnemers via conversatie, debat en dialoog naar co-creatie die verder gaat dan integratie en als intercreatie te duiden valt: het ontstaan van een community, klein of groot. EsSENSEs faciliteert met Flux@Flow een meer duurzame betrokkenheid voor partners, organisaties, relaties en community. Informeer naar mogelijkheden voor bijdrage aan cultuurverandering en parentherapie.